Wederopstanding

In 1926 schenkt de familie de Harenne de ruïnes van Orval en de gronden eromheen aan de Orde van Cîteaux. Ze zou er graag opnieuw een monastieke gemeenschap tot stand zien komen.

Dom Jean-Baptiste Chautard, abt van Sept-Fons (in het Franse departement Allier), neemt de verantwoordelijkheid voor de nieuwe stichting op zich. Hij zendt een groep monniken naar Orval; zij zullen de kern van de nieuwe gemeenschap vormen.

De heropbouw van het klooster wordt een reusachtige onderneming. Dom Marie-Albert van der Cruyssen, Gentenaar en monnik van La Trappe, zet zijn schouders onder deze taak. Men laat architect Henry Vaes een nieuw klooster uittekenen dat moet opgetrokken worden op de fundamenten van de achttiende-eeuwse abdij. In 1936 wordt Orval een zelfstandige abdij; Dom Marie-Albert wordt tot abt verkozen.

In 1948 de bouwwerken beëindigd worden ; op 8 september van dat jaar wordt de kerk plechtig ingewijd. Kort daarop geeft Dom Marie-Albert zijn ontslag als abt. Zijn taak is volbracht. Hij sterft in 1955. Met hem wordt de laatste bladzijde van de recente geschiedenis van Orval omgedraaid. Wat daarop volgt is nog te jong om geschiedenis te heten.