Leven gemeenschap

Ons leven rust op drie pijlers : naast het gebed en het werk is er ook het leven in gemeenschap.

Monnik worden is broeder worden: je leven delen met mensen die je broeders zijn voor altijd. Tot dit laatste verbind je je door de gelofte van stabiliteit. Te midden van de broeders van dit welbepaalde klooster worden wij uitgenodigd te groeien in het geven van ons leven aan God in gehoorzaamheid, armoede en zuiverheid. Zo leven kan alleen wie steeds dieper aan zichzelf verzaakt, maar wie in vrijheid deze onthechting op zich neemt, leert diepe vreugde smaken. Generatie na generatie hebben monniken dan ook steeds weer en graag de woorden van de psalmdichter herhaald Zie, hoe goed, hoe weldadig, broeders te wezen en samen te zijn.

Tussen de broeders wordt er één uitgekozen om de taak van abt op zich te nemen. Hij is de geestelijke vader van de gemeenschap en bekleedt daardoor in het klooster de plaats van Christus. Hij zorgt ervoor dat de eenheid tussen de vaak zo verschillende broeders bewaard blijft en dat de onderlinge uitwisseling voldoende stimulansen en kansen krijgt. Hij heeft met ieder van hen een persoonlijk contact, luistert naar hen en wijst hen hun specifieke taak in dienst van de gemeenschap toe."

die met hem samen zijn !

"Gelukkig zijn de zonen van de heilige Benedictus

Gelukkig wie in stilte zijn leerling is
en van wie zonder woorden,
als van iemand die ja zegt,
uitstraalt dat hij op de vrede "amen" zei.

Gelukkig in wiens hart God woont
en wiens gedachten zeven maal per dag
naar Hem uitgaan
als de monniken in het koor !"

Paul Claudel, Benedictushymne