Getuigenis van een deelnemer

De methode van de lectio divina was relatief nieuw voor mij en heeft me geholpen om te leren bidden met de Schrift. Mij volledig verdiepen in de Bijbel en hierover kunnen spreken met medegelovigen was erg verrijkend. Ook de ‘lectio divina in beeld’ - sessie is me bijgebleven. Hierbij was er ruimte om het Woord te bestuderen en dat op creatieve wijze te uiten op papier. Dit was voor mij een verfrissende manier om mezelf uit te drukken, een beeld zegt immers meer dan duizend woorden.

De nadruk op het vertrekken vanuit de Bijbel om tot oprecht gebed te komen is zeker iets wat ik wil meenemen op mijn verdere geloofsweg.

Mooi was dat we zaterdagnamiddag de mogelijkheid hadden om een stap van verzoening te zetten, altijd een hoogtepunt van de OJP dagen, omdat je voelt dat er werkelijk iets aan en met ons gebeurt in zo’n viering. We konden kiezen voor een persoonlijk verzoeningsgesprek met een priester of voor het neerschrijven van onze dankbaarheid en van waar we spijt over hadden. De dankbriefjes werden in een mand neergelegd en tijdens de offerande in de zondagsviering naar voor gebracht. De spijtbriefjes kon je in een stenen pot gooien waar ze verbrand werden, terwijl de opstijgende rook symbool stond voor het echt vernietigen van de schuld en het nieuwe begin. Die avond werd prachtig afgesloten rond het kampvuur in de ruïnes met zang en getuigenissen.
 
Indrukwekkend is het als je op zondagmorgen om 4u45 uur in het donker, met brandende kaarsen in processie naar de grote kerk gaat voor de vigilies. En als je dan een uur later in de vroege dageraad- zingend terug naar buiten gaat : ‘Le Christ est ressucité des morts’, dan proef je echt wat Pasen is.

Met een dankbaar hart en opnieuw dieper ver-anker-d in de vriendschap met Christus keerden we naar huis terug.

Hannah deelnemer OJP